Jan

Air Calin, de luchtvaartmaatschappij van Nieuw-Caledonië (ten noord-oosten van Australië), had één van zijn (2) Airbus A330 toestellen in 'groot onderhoud', en dus werd Air Tahiti Nui ingehuurd om enkele vluchten voor hen uit te voeren.

Nieuw-Caledonië is ook een Frans overzees gebiedsdeel met een bijzondere status (beetje zoals Frans-Polynesië) bestaande uit 3 provincies. Het (hoofd)eiland is echter 17 keer zo groot als Tahiti met als hoofdstad Nouméa.

Na een eerste kennismaking met de restaurants op Baie des Citrons...

... was het tijd voor een eerste rotatie naar Tokio (NRT). Een dagvlucht van 9u.

 Tijdens deze rotatie waren er 2 verjaardagen te vieren, onder de bemanning...

... en een (verplicht) bezoek aan de Jet Lag Club (pilotenbar) van ex-Sabena collega Vincent Timmermans.

De terugvlucht ('s nachts) naar NOU verliep zonder problemen (gelukkig maar).

Na een korte dut, stond er een boswandeling gepland (Mont Koghis) en een etentje...

... en de dag erna stonden we allemaal 's morgens vroeg paraat voor de terugvlucht naar Papeete.

Byebye Nouméa!

Net zoals de voorbije jaren (2010-2009-2008-2007-2006) sta ik op 7 november even stil bij het failliet van Sabena, nu 10 jaar geleden. Het plotse verdwijnen van dit Belgische "kroonjuweel" ging gepaard met een schokgolf door ons leven als jonge ouders. Financiële onzekerheid, opnieuw werk zoeken, spanningen,...

POLITIEKE SCHULD

Wie treft er schuld? Iedereen (vakbonden, Swissair, politiek) wijst elkaar met de vinger natuurlijk... Maar wie had er de dikste vinger in de pap? De politiek!

• Politieke benoemingen in de jaren '80 en '90.
• Na de liberalisering (jaren '90) heeft men, om zuiver communautaire redenen, 2 enorme kansen gemist door Sabena geen huwelijk te gunnen met KLM of Air France (nu wel één van de grootste luchtvaartmaatschappijen ter wereld nota bene!).
• Vervolgens is men veel te laks geweest tegenover Swissair en is men passief blijven toekijken hoe de Zwitsers hun financiële afspraken niet nakwamen en Sabena 'plunderden' door o.a. financieel interessante delen te verhuizen naar filialen van Swissair (GateGourmet, Swisscargo, etc.).

Moest Sabena eigenlijk failliet gaan? Financieel gezien niet... blijkt nu.

• Volgens de laatste CEO Christophe Muller was er op de dag van het faillissement nog 50 miljoen EUR in kas.
• Een globaal bedrag van bijna 840 miljoen euro aan extra kosten en gemiste inkomsten over de periode 1995-2001 door de schuld van de Zwitsers. Zonder deze plundering, had er nooit een failliet geweest.
• De verkoop van eigendommen, hotels, fillialen, slots, edm. heeft nu al meer dan 500 miljoen EUR opgebracht en de Sabena-curator Christian Van Buggenhout verwacht de 800 miljoen EUR te bereiken binnen dit en enkele jaren.

Een frauduleus failliet dus. Georchestreerd door de politiek?

Een paar honderd ex-collega's kwamen vandaag samen op de luchthaven.

Update: Dat de Sabeniens één grote familie waren en gebleven zijn, bewijst oa. dit filmpje en deze foto's (1, 2) van een speciale 'show' die ex-Sabena mensen in elkaar hebben gestoken naar aanleiding van de 10de verjaardag van het failliet.

EXPAT LEVEN

Daar sta je dan eind 2001... geen werk, wereldwijde crisis, nasleep van 11 september...  Op zoek naar een andere luchtvaartmaatschappij dus. En dan liefst ook nog 'dichtbij'.
Na maanden van zoeken, bleef er ons echter geen andere optie over dan te gaan werken in het buitenland (eerst gebaseerd in Parijs, daarna in Tahiti). Een opgedrongen keuze (toch zeker in het begin), maar wel een belangrijk scharniermoment met veel aanpassingen en uitdagingen. Tot zelfs een complete verhuis eind 2004 van België naar Frans-Polynesië.

Nu, terugkijkend op die periode, realiseren we ons dat de voorbije 10 jaar ook een 'zegen' zijn geweest, zoals elke nieuwe uitdaging, nieuwe opportuniteiten met zich meebrengt : veel reizen, ontdekking van de andere kant van de wereld, tweedrie-talig gezonde kinderen, dubbele nationaliteit, collega's en vrienden overal ter wereld en het beste van al : een gelukkige familie met vele leuke herinneringen.

Wat zal ons het volgende decennium brengen?! Onze 'todo' lijst is nog steeds erg lang ;-)

De kinderen hadden een week vakantie, papa een lange rotatie naar Tokyo... Alle ingrediënten waren aanwezig om met z'n allen er op uit te trekken. Onze keuze viel op de Chinese hoofdstad Peking.

Na aankomst in Tokyo (12u vlucht), hadden we enkele uren de tijd voor een douche om daarna onmiddellijk verder te vliegen met Japan Airlines naar Peking/Beijing (4u vlucht). Het was rond middernacht dat we uiteindelijk ons bed vonden in het moderne Kapok hotel in het centrum van deze inmense stad (20 miljoen inwoners!).

DAG 1

Helaas was de nacht echter van korte duur (jetlag) ;-(

Eerste stop was het Tiāntán park met de ronde Tempel van de Hemel (UNESCO werelderfgoed).

Daarna was het de beurt aan de Verboden Stad (UNESCO werelderfgoed) en het Tian'an Menplein (plein van de Hemelse Vrede), waar Mao in 1949 de Volksrepubliek China uitriep en waar het leger  in 1989 een paar honderd demonstranten verpletterde met tanks.

DAG 2

Iedereen was doodop na het wandelen van gisteren, maar we moesten ook vandaag vroeg uit de veren. Een Engels sprekende gids trok met ons vandaag langs National Stone Place (waar er juwelen worden gemaakt uit Jade), de Chang Ling Ming-graven, de Chinese muur (UNESCO werelderfgoed) en het Beijing zijde museum.

 

Weer een vermoeiende dag en 's avonds zijn we dan ook nog gaan eten met een ex-Sabena en een ex-Air Tahiti Nui collega.

DAG 3

En hop.... weeral richting Tokyo voor wat sushi ;-)

Hieronder enkele Airbus A340 cockpit sfeerbeelden van een vlucht afgelopen week tussen Los Angeles (KLAX/LAX), Parijs (LFPG/CDG) en terug.

(Zonsopgang op FL 370 ergens boven de Atlantische oceaan)

(Opstijgen baan 09R/Y3 in CDG)

(Kort voor de landing op landinsgbaan 24R in Los Angeles (LAX))

Fotocredits: Eric Sanquer

Maarten, voor het werk in Tahiti en bezig met zijn PPL vliegvergunning, wilde absoluut eens vliegen in Tahiti.
Dankzij C3P konden we een uur vliegen van Tahiti naar Moorea en terug met een Cessna C172... met Maarten aan de 'controls'.

's Avonds was het dan mijn beurt om eens links te vliegen van Tahiti naar Los Angeles met een Airbus A340. 
Deze keer is 't gelukt!

(vlnr Maarten, Isabel, Jan, Charlotte en Marie)

Aan boord was ook Salma Hayek (die op vakantie naar Bora Bora was geweest), maar zij wilde niet mee op de foto ;-)

Na de officiële Tahitiaanse Heiva feestelijkheden in juli, organiseert het Intercontinental "Beachcomber" hotel steeds een mini Heiva spektakel met de beste dans-groepen en een lekker buffet in een aangenaam kader.

En in goed gezelschap dit jaar ;-)

 

 

[jwplayer |config= sample |file=http://www.ottenbourg.com/blog/uploaded_images/N110728_7_15.flv |image=http://www.ottenbourg.com/blog/uploaded_images/rob-jan.png]

 

Sinds 2008 is het mogelijk om een dubbele nationaliteit te hebben. M.a.w. je verliest je Belgische nationaliteit niet meer, als je andere nationaliteit krijgt of aanneemt (van bepaalde landen).

Gezien wij in Tahiti toch wat benadeeld zijn als Belg (o.a. verblijfs- en werkvergunning, aankopen onroered goed, werkzekerheid, etc.) hebben we vorig jaar beslist om een Frans paspoort aan te vragen.
Na een administrative procedure (hoop papierwerk, beëdigde vertalingen, etc.), een bezoek van de lokale politie (juridisch) en een onderhoud met de bevoegde diensten (taalkennis), zou het een jaar duren alvorens we nieuws zouden hebben.

Uiteindelijk heeft het veel minder lang geduurd, en zijn we dus sinds kort alle 4 zowel Belg als Fransman/vrouw en dus een dubbele nationaliteit!

Vandaag vieren wij onze tiende huwelijksverjaardag! Alsof het gisteren was...

Enkele (onuitgegeven) sfeerfoto's van die memorabele dag vind je hieronder.

 

“Een geslaagd huwelijk vereist dat men vele malen verliefd wordt op dezelfde persoon” - Philips Oppenheim
“Liefde en tederheid kennen geen ouderdom” - Ernest Hemingway
“Met de onzichtbare draden van de liefde is men het stevigst verbonden” - Friedrich Nietzsche