Tokyo

Voor een laatste keer konden de kinderen (wegens schoolvakantie) mee op lange rotatie (5 dagen) naar Tokyo.

Wat hebben we allemaal bezocht en gedaan tijdens die 5 dagen in Tokyo? Sushi eten natuurlijk! ;-)
En wat nog...

Ushiku Daibutsu, één van de grootste beelden ter wereld (120 meter!), is een buddha beeld ter ere van de geboorte van Shinran.

UENO

National Museum of Nature and Science en reizende tentoonstelling van Egyptische farao Toetanchamon.

NARITA

Ook een 'uitstapje' met de bemanning en de ATN Station Managers (die toevallig op seminarie waren in Narita) naar de Jetlag Club van ex-Sabena steward Vincent Timmermans kon moeilijk ontbreken.

Tijd voor de terugreis...

Aankomst in Tahiti.

Snif, snif...

Air Calin, de luchtvaartmaatschappij van Nieuw-Caledonië (ten noord-oosten van Australië), had één van zijn (2) Airbus A330 toestellen in 'groot onderhoud', en dus werd Air Tahiti Nui ingehuurd om enkele vluchten voor hen uit te voeren.

Nieuw-Caledonië is ook een Frans overzees gebiedsdeel met een bijzondere status (beetje zoals Frans-Polynesië) bestaande uit 3 provincies. Het (hoofd)eiland is echter 17 keer zo groot als Tahiti met als hoofdstad Nouméa.

Na een eerste kennismaking met de restaurants op Baie des Citrons...

... was het tijd voor een eerste rotatie naar Tokio (NRT). Een dagvlucht van 9u.

 Tijdens deze rotatie waren er 2 verjaardagen te vieren, onder de bemanning...

... en een (verplicht) bezoek aan de Jet Lag Club (pilotenbar) van ex-Sabena collega Vincent Timmermans.

De terugvlucht ('s nachts) naar NOU verliep zonder problemen (gelukkig maar).

Na een korte dut, stond er een boswandeling gepland (Mont Koghis) en een etentje...

... en de dag erna stonden we allemaal 's morgens vroeg paraat voor de terugvlucht naar Papeete.

Byebye Nouméa!

De kinderen hadden een week vakantie en ik een "lange Tokyo" van 5 dagen.... en dus, hop, iedereen mee!

DAG 0: Narita

Na landing en aankomst in het Excel Tokyu hotel in Narita was het al direct tijd voor sushi als avondeten (in AEON Shopping Maill)!

DAG 1: Tsukiji & Asakusa

Door de jetlag (19u tijdsverschil!) waren de kinderen natuurlijk al om 3u 's morgens wakker. Dankzij de datumlijn was het in Tahiti namelijk 8u 's morgens maar dan een dag eerder! 

En dus besloten we maar om de eerste trein naar Tokyo te nemen om de impressionante Tsukiji vismarkt te gaan bezoeken.

Met tot slot (rond 9u 's morgens) lekkere verse sushi!

Vandaar zijn we dan met een boot naar Asakusa gegaan om er de boeddhistische tempel van Senso-ji te bezoeken.

Nadien zijn we dan via de elektronicawijk Akihabara en Ueno teruggespoord naar Narita, om te gaan eten in de Taverne (de vroegere Hero's Grill) en om even langs te springen bij Vincent van de Jet Lag Club.

DAG2: Narita temple

Vandaag was het dan 'rust-dag'... want de kinderen waren weer rond 5u wakker.

Wandelen langs de gezellige straatjes van Narita, tot aan de Narita-san tempel, waar er net een soort van communie-viering was voor de kinderen, die mooi uitgedost waren.

Vandaar hebben we dan verder gewandeld tot in de shopping mall voor het avondeten en dan terug richting hotel.

DAG 3: Kamakura

Dag 3 moest het hoogtepunt worden van deze trip met een dag-uitstap naar Kamakura (1u met de trein van Narita naar Tokyo en dan nog eens 1u in de trein naar Kamakura).

Hoewel Kamakura relatief een van de kleinere steden is, wordt de stad soms gezien als een voormalige de facto hoofdstad van Japan daar tijdens de Kamakuraperiode het Shogunaat hier gevestigd was. Volgens het Institute for Research on World-Systems, was Kamakura in het jaar 1250 de op drie na grootste stad ter wereld, met 200.000 inwoners. Tevens was het toen de grootste stad van Japan.

In Kamakura wemelt het van de bedrijvigheid en de Japanse toeristen. De gezellige straatjes nodigen uit tot slenteren van de ene tempel naar de andere. En er zijn heeeel wat tempels in Kamakura.
Wij hadden maar tijd om er 2 te bezoeken met als eindpunt het 14 meter hoge beeld van de de Grote Boeddha (Daibutsu) van de Kotoku-in tempel

Meer eerst sushi natuurlijk!

En dan de tempels (met een huwelijk)...

En onzen boeddha...

Enkele dagen later bezocht ook Amerikaans president Barack Obama de Big Buddha.

DAG 4: Ueno & Omotesando

De laatste dag deden we de Ueno Zoo (voor de kinderen) en na een pitt-stop in een Franse crèperie wat wandelen in de exclusieve winkelstraat Omotesando en errond. We hebben nog lang gezocht naar een Belgisch café, maar uiteindelijk niet gevonden.

Moe maar voldaan, bleek 's avonds ook de metro propvol te zitten.

Gelukkig was er wat meer plaats in het vliegtuig de dag nadien! ;-)

Eerste vlucht na de vakantie (in België) was dit weekend van Papeete (Tahiti) naar Narita (Tokyo) en 2 dagen later terug.

Opstijgen gebeurde vrijdagochtend van op startbaan 04 in Papeete, waarna een bocht naar links namen (richting noord-westen) langs Moorea richting Japan voor een vlucht van 12u.

Het was zeer kalm op de luchthaven van Narita, want door de Ijslandse aswolk in Europa waren heel wat vluchten van en naar Europa geannuleerd. De vliegtuigen van Air France, Lufthansa, SAS, Alitalia, etc. stonden al dagen aan de grond.

De terugvlucht richting Tahiti verliep even vlekkeloos als de heenvlucht en eindigde in schoonheid met een mooie zonsopgang op FL390 (12km hoogte) en een "visual apprach" (nadering op zicht) over Moorea voor landingsbaan 04 in Papeete (PPT/NTAA).

Het leuke aan deze vlucht is het kruisen van de datumgrens (dateline) met als gevolg dat je (in lokale tijd) toekomt in Tahiti nog vóór dat je vertrokken bent in Tokyo (lees meer)!

Foto-credits: OPL Eric Sanquer (rechts op de foto) met een Nikon D700

Eindelijk nog eens vlucht naar Japan... 't was al weer bijna een jaar geleden!

Tijdens de heenvlucht (TN87) kregen we een mooi schouwspel (Sint-Elmusvuur | Feu de Saint-Elme | St. Elmo's fire) te zien op de voorruit van de cockpit.

Dit natuurverschijnsel komt regelmatig voor bij ons, meestal in de buurt van onweer. Het statisch geladen vliegtuig komt dan in contact met onstabielere, vochtigere lucht waardoor (positief) geladen vonken 'weglekken' (ionisatie van de luchtmoleculen die dan licht geven) in de vorm van kleine bliksemschichten.
Zie ook deze fantastische foto op Airliners.net

Eénmaal aangekomen in Narita, was het vrijwel onmiddellijk tijd voor een aperitief in de Flyers Lounge. Hero's Grill House was helaas gesloten wegens een sterfgeval.

(vlnr Chisako, Vaiarii Collenot, Jan, Agnes Chantre en Olivier Lubrano)

Twee dagen later tijdens de terugvlucht vlogen we (overdag voor een keer!) vlak boven de 'Benedenwindse Eilanden' (les îles Sous-le-Vent). Helaas had ik geen betere camera bij... volgende keer beter.

Op de foto (hieronder) zie je onderaan Bora Bora, daarachter liggen de eilanden Tahaa en Raiatea, in de verte Huahine en aan de horizon ligt Tahiti, onze eindbestemming.

• CA: ça traîne à ATN
• Air Tahiti Nui : direction et gouvernement confiants en un retour à l'équilibre d'ici fin 2010
• 1 op 3 Belgen ziet werken in buitenland wel zitten
• ATN mise sur un nouveau souffle
• 747 van Japan Airlines zuigt container in motor
• Air Tahiti Nui Flight Arrival & Departure Performance at LAX
• Luchtvaarmaatschappijen blijven online kopers om de tuin leiden
• Overstappen naar GMail wordt nog makkelijker!

Om een lang verblijf in Narita, Japan (6 nachten) wat te overbruggen (we kunnen ook niet alle dagen op café zitten),...

... besloten we om met enkele bemanningsleden een uitstap te maken naar Nikko.

Nikko ligt op 2 uur (met de trein) ten noord-oosten van Tokyo en is voornamelijk bekend om zijn beroemde tempels en schrijnen, en sinds 1999 werd Nikko geklasseerd als UNESCO-Werelderfgoedsite!
Een enorm uitgestrekt park (met heel wat trappen!) en tientallen tempels en bezienswaardigheden staan borg voor een zeer aangename (sportieve) namiddag.

Het belangrijkste schrijn is dat van Nikko Toshogu. In dit heiligdom bevinden zich ook twee van de meest tot de verbeelding sprekende Japanse houtsculpturen: de Nemuri Neko (de slapende kat) en de sculptuur met de drie apen, (horen, zien en zwijgen).

Op terugweg kon een korte pauze in het Belgian Beer Café in Tokyo niet ontbreken natuurlijk...

Bestellen, proeven en genieten!

Gisteren aangekomen in Narita, Tokyo, Japan...


(soms zijn we ook serieus in de cockpit ;-)

... en naar al oude gewoonte was het avondcircuit al lang bekend: Apero in de Flyers Lounge, eten bij Hero's Grill en daarna nog ene drinken bij Vincent in de Jet Lag Club!






(Stephane Hellouin, Nathalie Delaunay, Jan en Stephan Turquem)

Vandaag echter moesten we (enkel de 3 piloten wilden mee) om 04u50 in downtown Tokyo zijn! Via via hadden we nl. een afspraak met ene Kenneth Banwell die ons een rondleiding zou geven op de Tijuki Fish Market!
I.p.v. de nacht ervoor door te brengen in Tokyo, hadden we besloten om in het hotel te blijven in Narita en 's morgensvroeg om 03u30 een taxi te nemen. De taxi-trip zou een uur duren en gedeeld door 3 zou dit ongeveer even duur uitkomen als een kamer te huren in de buurt van de vismarkt.

De Tijuki vismarkt is de grootste vismarkt (groothandel) ter wereld! Een echte 'stad' op zich:

• Tegen de 60.000 mensen (!) werken hier op en rond de markt (verkopers, verdelers, leveranciers,...)
• Meer dan 400 verschillende soorten vis worden verhandeld, gaande van kleine sardientjes tot 300kg zware tonijn.
• 2000 ton vis passeert hier elke dag! Er hangt dan ook nauwelijks een visgeur. Alles is vers en wordt snel verwerkt.

"Organised chaos" (georganiseerde chaos) was het eerste wat Ken ons zei over de vismarkt en eigenlijk konden we hem op dat moment geen ongelijk geven... Tientallen soort brommer/mini-pickups banen zich een weg doorheen het volk, kris-kras door elkaar.



Onze rondleiding startte bij de enorme, diepgevroren tonijnen (aan -70°C!) die werden klaargemaakt en genummerd om te verkopen en vervolgens grondig werden nagekeken door verkopers en potentiële kopers/bieders.









Om stipt 05u30 's morgens start dan het bied-proces en amper enkele minuten later is alles (op papier) van eigenaar gewisseld (lees: verkocht).







Om 6u staan we al op de eigenlijke vismarkt waar de verschillende honderden standhouders hun net aangekochte vis verwerken en te koop aanbieden (aan grootwarenhuizen, restaurants, hotels, edm.)



Een uurtje later zit onze rondleiding er al op...





... en hebben we Sushi (rauwe vis met rijst) als ontbijt! Mmmm...



De terugvlucht naar Tahiti, over Osaka Kansai, verliep vlekkeloos maar het blijft een vermoeiende trip.



Hier het verslag van Stephan Turquem.

De eerste Sabena DVD van World Air Routes is terug beschikbaar en wordt te koop aangeboden voor 30USD.

Op de DVD krijg je ook even mijzelf te zien als jonge copiloot op de vlucht SN 208 van Tokyo (RJAA) naar Brussel (EBBR) op 6 december 1999 met boordcommandant Marc Vantournhout op een Airbus A340-200, registratie OO-SCW.

BTW: Dit was hetzelfde vliegtuig waarmee Johan D'hont en Olivier "Moeffie" Van Moeffaert (ook bij Air Tahiti Nui!) een dik jaar eerder (op 27 augustus 1998) komende van New York (KJFK) het rechter landingsstel verloren tijdens de landing op runway 25L in Brussel (EBBR) (zie hier, hier, hier en hier)
Het toestel vliegt trouwens nog altijd, nu voor Royal Jordanian (JY-AIC).

Een voorsmaakje van de Sabena A340 DVD vind je hier op YouTube:

Nog steeds wat technische mankementjes (o.a. ILS 1 FAULT, ENGINE 4 EGT LIMIT) met een vliegtuig (F-OJGF) dat nog maar pas terug is van een complete revisie, maar dat heeft ons er niet van weerhouden om tot in Tokyo te geraken na een 12u durende vlucht.

Spijtig genoeg waren de Flyers Lounge en restaurant Hero's Grill House pas de 3de en laatste dag terug open (na oudejaarsvakantie)... Dus zijn we de eerste 2 avonden naar de Jet Lag Club geweest, bij Vincent.