Charter naar Namibië
Vermits één van de Airbus A340 toestellen van Air Namibia in groot onderhoud was, werd Air Tahiti Nui (weer) opgetrommeld door ACMI24 om enkele charter-vluchten uit te voeren tussen Frankfurt (EDDF/FRA) en Windhoek (FYWH, WDH), Namibië.
Na meer dan 24u in 3 toestellen en 24u uitrusten in Frankfurt, kon onze 'missie' beginnen.
De jetlag speelde de 2 co-piloten al parten en zij verschenen niet op het voorzien pickup-uur. Overslapen, wekker niet gehoord... De vlucht voorbereidingen nadien verliep wat sneller dan voorzien, en uiteindelijk zijn we met zo'n 20 minuten vertraging vertrokken met 223 passagiers aan boord.
De vlucht zelf verliep zeer vlot en speelde zich voor een groot deel 's nachts en boven Afrika (Libië, Niger, Chad, Nigerië, Cameroen, Congo en Angola) af.
Windhoek ligt op 1700 meter (5500 feet) hoogte, en dat was voor ons 'ongewoon'.
De landing op zicht (visual approach) op RWY 26 (4,5km lang!) werd perfect uitgevoerd door de eerst officier (co-piloot), die rechts van mij zit.
Hieronder ons toestel (F-OSUN) en 'mijn' bemanning na aankomst in Windhoek.
Welkom in Namibië, een oud Duitse kolonie, waar nog heel wat Duitsers leven, op vakantie en op pensioen komen!
Twee nachten zouden we blijven in het Safari Hotel van Windhoek (hieronder foto van het zwembad).
Maar na enkele uren, besloten we om op excursie naar Swakopmund (3u rijden ten westen van Windhoek, aan de kust) te gaan. Niet iedereen wilde mee, maar dat kon de pret niet drukken. ;-)
De rit bracht ons langs bergen, savanne en woestijn.
Na het inchecken in The Stiltz (een absolute aanrader trouwens!) was het tijd voor een mooie zonsondergang over de Atlantische oceaan.
Zalige bedden en dus had iedereen lang uitgeslapen.
Het zou dan ook een sportieve (maar winderige) dag worden vandaag, met om te beginnen quadbiking in de enorme duinen van de Namib-woestijn (de oudste woestijn ter wereld), ten zuiden van Swakopmund!
Gevolgd door sandboarding (lie down), ttz. van een stijle duin afglijden op een houten plankje. Great fun! ;-)
Nadien zijn we dan o.a. langs het zoutmeer van Walvis Bay gereden...
... en zo terug naar het strand van Swakopmund om de dag af te sluiten met een Duits biertje en wat lokale muziek.
De dag erna moesten we op tijd opstaan, want er volgde nog een 3 uur durende autorit naar ons hotel in Windhoek.
Bij aankomst (iets voor de middag) zijn we nog even langs een markt gereden waar de lokale bevolking hun handgemaakte kunstwerken probeert te verkopen aan toeristen. Zo ook onderstaande vrouwen, van de Himba-stam uit het noorden van Namibië.
De Himba-vrouwen wassen zich nooit, ze smeren zich in met otjize, een mengsel van geitenvet, kruiden en oker. Door de oker krijgen de vrouwen de typische rode kleur, het mengsel beschermt hen tegen de zon.
Na een korte middagpauze en een dut van 2 uur was het alweer tijd om me klaar te maken en te vertrekken! de plicht roept na een ontspannen 2-daagse.
De bemanning had er duidelijk terug zin in.
Ditmaal in de andere richting... van Windhoek naar Frankfurt.
Foto-credits: (deels) OPL Eric Sanquer met een Nikon D700