Net zoals vorige keer (1, 2).... Goed (en veel) eten...
Van Aquaventure (het Atlanis de Palm waterpretpark), over de nieuwe The Outlet Village, tot Legoland Dubai (al zijn we zonder de kinderen niet binnen geweest) en karting op de Dubai Kartodrome...
En tot slot natuurlijk de gekende "Al Qudra Lakes" barbecue in de woestijn!
Happy days!
Een bezoek aan Iran stond al lang op onze lijst, vermits het eigenlijk maar een heel korte vlucht is van Dubai. Maar o.a. het 'onbekende' en de ingewikkelde visum-procedure (enfin, dat dachten we toch) hielden ons voordien wat tegen... Ten onrechte zo bleek achteraf! Hieronder ons verhaal van 4 dagen Iran, met heel wat tips en ideeën!
Na een kort (2u) maar ambetante (wegens plaatsgebrek op de vorige vlucht) nachtvlucht, kwamen we 's morgens vroeg toe op de internationale luchthaven Imam Khomeini (IKA) van Teheran. Onze contact-persoon-ter-plaatse loodste ons vrij vlot doorheen de (slecht aangeduide) visum-procedure en na een dik uur 'wachten' waren we buiten... midden in de (zogenaamde) "as van het kwaad" ;-)
We hadden (bewust) op voorhand geen visum aangevraagd via de Iranese ambassade, omdat je met een Europees paspoort een visum bij aankomst kon krijgen. Al was het tot dan niet echt helemaal duidelijk, hou dit zou verlopen en welke documenten juist nodig waren. Wij hadden ons dus voorzien van de nodige papieren en kopies.
Uiteindelijk was dit de procedure voor een Iraans "visum-upon-arrival" op de luchthaven van Teheran :
Daarna passeer je langs de paspoort-controle en kan je rechtstreeks de valiezen gaan afhalen.
UPDATE (29/09/2017) : Tot 2 dagen voor de reis naar Teheran, kan je je elektronisch visum online aanvragen. Dit zou de "visum-upon-arrival" op de luchthaven (bij aankomst) moeten versnellen.
Vermits je in Iran niets met een internationale kredietkaart kan betalen, hadden we ons op voorhand voorzien van (vooral) Amerikaanse dollars (USD). Een deel daarvan hebben we op de luchthaven laten wisselen in lokale "Rial" (IRR). Eén dollar was ongeveer 2500 rial waard. We voelden ons al snel miljonairs met zoveel geld op zak ;-)
Tip : Soms gebruiken de Iranezen ook het woord "toman" om bv. een prijs aan te geven, wat gelijk is aan "10 rial". Opletten dus!
De taxi-rit naar het Taj Mahal hotel duurde ongeveer een uurtje. Verwacht geen super kwaliteit of grote luxe van de hotels (o.a. dankzij de economische sancties), ondanks de toch wel dure prijzen. Reken op gemakkelijk 200USD/nacht voor een standaard tweepersoonskamertje! Er is duidelijk een tekort aan hotels in Iran, want het was niet gemakkelijk om last-minute nog iets (deftig) vast te krijgen. Ik vermoed dat de meeste reisbureau's lang op voorhand hun hand leggen op de meeste bedden.
Na een korte nacht wilden we eerst de rest van onze reis boeken nl. een binnenlandse vlucht van de andere luchthaven van Teheran (THR) naar Shiraz (SYZ) met Iran Air, alsook een hotel in Shiraz.
Eens dat allemaal geregeld was, brachten we de rest van de dag door in en rond de Tajrish bazaar ten noorden van Teheran. Tapijtje kopen, iemand?
Met lokaal Perzisch eten, ergens in de Darakeh-wijk.
Na een goede nachtrust, spraken we 's morgens af om te gaan wandelen aan de Tabiat (nature) Bridge en aanpalend park.
Want rond de middag was het tijd om onze binnenlandse vlucht met Iran Air te nemen richting Sihraz!
Een vlotte en volle vlucht van ongeveer een uur met ,zowaar, een Airbus A320!
Na aankomst in Shiraz, bracht een taxi ons naar het Pars International hotel, waarna we nog iets gingen eten in het Haft Kahn Restaurant Complex. Het "beste" restaurant van Shiraz (naar het schijnt) dat uit verschillende verdiepingen bestaat, en op elk niveau wordt er een aparte keuken aangeboden (lokaal, internationaal, buffet,....). Leuk en verzorgd, maar niet spectaculair.
Daarna vroeg ons bed in, want de dag erna hadden we voor de ganse dag een culturele tocht voorzien met een privé-chauffeur.
Tip : De taxi's in Shiraz zijn zeer goedkoop (ongeveer 100USD voor een ganse dag)!
Eerste stop (om 9u) : de (op het eerste zicht niet zo) mooie Nasir al-Mulk Mosque, maar achteraf gezien, wel hele mooie foto's!
Met natuurlijk de fraaie reflecties van het gekleurde glas.
Tweede stop : Naqsh-e Rustam, ook wel de 'necropolis' van Persepolis genoemd met uit de rotswand gehouwen graftombes van 4 Achaemenidische sjahs.
Derde stop : The Tomb of Cyrus the Great in Pasargadae (UNESCO World Heritage Site 1106)
Na een lekkere (en goedkope) lunch (Laneh Tavoos), waar ook alle bussen met toeristen stoppen, was het dan eindelijk tijd voor hét hoogtepunt van de reis...
Laatste stop : Persepolis - "The city of the Persians" (UNESCO World Heritage Site 114)
Tip : Neem een gids (ong. 20USD), die u (op 1,5u) alles vertelt over het 'koningshuis' van koning Darius The Great, koning van Persia, koning van Babylon en farao van Egypte.
Familie foto aan de bekende "Poort van alle Naties", die wordt bewaakt door reusachtige gevleugelde stieren met mensenhoofden. Fantastisch!! Zoals in de geschiedenisboeken...
Langs deze poort kwamen meer dan 2000 jaar geleden afgezanten van het omvangrijke Perzische rijk, op nieuwjaar, geschenken aanbieden aan de koning. Deze 'traditie' werd trouwens nog in ere gehouden totaan de Iraanse revolutie in 1978.
Alexander de Grote veroverde in 330BC Perzië, en plunderde en verwoestte Persepolis... Zo ver lieten wij het niet komen deze keer... ;-)
Na de terugrit naar Shiraz (1u rijden) en avondeten (Soofi) was het hoog tijd om te gaan slapen, want de dag nadien vlogen we met Flydubai terug naar huis!
Conclusie van onze eerste reis naar Iran :
Wij komen zeker nog eens terug maar dan om Yazd en Isfahan te bezoeken (via Shiraz)
De 30ste editie van Suikerrock zit er weer op... mijn persoonlijke 27ste editie als medewerker (als ik nog goed kan tellen).
Het heeft weer wat moeite gekost om uit Dubai te geraken, maar ik ben er weer (voor enkele dagen) geraakt.
Met onze ploeg van ITers en fotografen (DigitalCrew) zorgen wij al jaren voor de vlotte "digitale" verloop!
Meer sfeerbeelden vind je natuurlijk op www.suikerrock.be/live en op onderstaande "aftermovie"!
Dat hebben we weer gehad... en kunnen ze ons toch niet meer afpakken!
Another day at the office...
UPDATE (19/04/2018) : RIP captain Nabil Al Amoosh
Voor de terugvlucht (PPT-LAX) konden we natuurlijk rekenen op de medewerking van de ATN-bemanning die ons "jump-seats" voorbehouden hadden (in geval van).
Uiteindelijk zijn we met onze standby-tickets zonder problemen aan boord geraakt.
Eens aangekomen in Los Angeles hadden we gelukkige nog 3 dagen voorzien om (vooral) te shoppen (geen foto's aub!) en om nog met mensen af te spreken...
Zelfs met Hélène en Kanaloa in het 26 Beach restaurant!
Maar aan alle leuke dingen komt (helaas) een einde... in de Emirates A380 bar op weg naar Dubai!
Vakantie ten einde...
Als een eerste reünie niet voldoende is, dan organiseren we gewoon een 2de avond ;-)
Ditmaal in het restaurant van Le Royal Tahitien.bij sunset.
Merci les filles. Trop top!
Na ons bezoek aan Tikehau en de reünie met enkele oud collega's hadden we terug enkele dagen de tijd in Tahiti om vrienden en kenissen te gaan bezoeken.
Maar, waar te beginnen!? Het zijn heel wat bezoekjes geworden uiteindelijk... ;-)
En alsof dat nog niet genoeg was, hebben we ook geprobeerd om nog enkele dingen te (her)bezoeken (o.a. de roulottes, de markt van Papeete,...), juwelen (parels) en souvenirs te kopen, alsook een beetje te genieten van het Intercontinental hotel in Punaauia.
Elke ex-Air Tahiti Nui collega apart gaan bezoeken was onmogelijk te doen op 10 dagen... dan maar een drink organiseren ("bringue Tahitienne") in de Casa Bianca.
Een leuk weerzien!
Eén nachtje in Tahiti, en hop alweer met de vlieger weg... ditmaal richting het paradijslijke eiland Tikehau op een uurtje vliegen van Tahiti!
En ze kennen ons daar al... Want dit is al de 6de keer (2007, 2008, 2009, 2010 en 2012) dat we bij Jean-Claude en Monique op bezoek komen in Relais Royal Tikehau!
Eerst wat relaxen...
Lekker eten...
Wat fietsen...
Wat zwemmen...
Het leven kan zwaar zijn...
Wat zijn ze gegroeid ;-)
Bye, bye Tikehau... see you soon!
Na een blitzbezoek aan Los Angeles en een comfortable reis met Air Tahiti Nui, zijn we goed aangekomen in Tahiti!
Het was bijna 4 jaar geleden alweer...
"It's good to be back!", schreeuwde Roos uit bij aankomst ;-)
En de eerste dag wilde Roos al onmiddellijk haar vroegere lagere school (Ecole primaire de la Mission in Papeete) en leerkrachten bezoeken...
En wat later de kleuterklas (Notre Dame des Anges in Faa'a), waar zowel Sara als Roos naartoe zijn geweest!
Een overwacht, maar blij weerzien!