Tussen onze vakantie-uitstappen door vernamen we dat Britt, het zusje (4 jaar) van een klasgenootje van Sara in Kumtich, leukemie heeft. We waren en zijn er nog steeds niet goed van!
Momenteel vecht ze hard om terug gezond te worden. Het zal een lange weg worden, maar we wensen haar en de rest van de familie allemaal heel veel sterkte!
Roos is naar het einde van deze week een beetje ziekjes geweest (koorts, waarschijnlijk de tandjes), dus ons programma is wat in 't water gevallen en dus zijn Sara en ik alleen naar de Taronga Zoo gegaan.
Kangoeroe's, koala's, olifanten, giraffen, apen, struisvolgels, zeehonden, beren,... alles was aanwezig... en steeds de skyline van Sydney op de achtergrond. Mooi!
Daaaaag Sydney. Tot volgend jaar?!
Gisteren is Kristel met de kinderen eerst nog langs het Aquarium en het Wildlife-park geweest aan Darling Harbour, zodat ik wat kon werken voor Prosite.
Vandaag stond er een uitstap gepland naar het mooie strand van Manly, op 30 minuten met boot vanuit Circular Quay.
De foto's spreken voor zich...
En een onvoorziene foto-shoot van topmodel 'Sara' voor de lens aan Sydney Opera House ;-)
Minder dan een jaar was het geleden, dat we nog eens samen in Sydney waren. Ditmaal waren het 7 dagen (betaald) ter plaatse! Sara had immers toch een week vakantie en miste uiteindelijk maar 1,5 dag school.
Na een vlekkeloze (nacht)vlucht (van 8u30) was het eerste terug effe wennen in Sydney aan het iets koelere weer, de korte nacht in 't vliegtuig, het tijds- en dagverschil en het feit dat we terug met 4 op 1 kamer sliepen (Swissôtel).
De eerste dagen hebben we het rustig aan gedaan. Mocht ook wel na die drukke verhuisperiode en het regenachtig laf zomerweer,... M.a.w. veel wandelen, slapen, eten, winkelen,...
Enkele foto's van Sydney Opera House, Darling Harbour, Circular Quay, Heritage Belgian Beer Café, etc.
Als je nu (bijna één jaar later) de foto's vergelijkt van in Sydney in maart 2006, is Roos wel degelijk erg veranderd. Ze heeft zelfs geleerd om met de armpjes gekruisd te zitten ;-)
De laatste tijd doet ze niets anders dan klimmen en overal opkruipen.
Op het bed van Sara, op de zetels, op de stoelen,... tot zelfs op de keukentafel toe!
De Kerstman bestaat! Echt waar!
Na haar briefje dat Sara geschreven had aan de Kerstman en dat we samen op de post gedaan hebben, lag er bij onze thuiskomst van België een kaartje van de Kerstman in onze brievenbus (welliswaar aan Sarrah Ottenbourg).
Mon cher enfant,
J'ai bien reçu ta lettre et noté dans mon Grand Livre tout ce que tu désires.
Sois bien sage pour mériter les cadeaux que tu vas recevoir.
Je t'embrasse,
Père Noël
Sympatiek van de Kerstman toch...
Zaterdagochtend (op Driekoningen) vertrekken we terug naar Tahiti. Van Kumtich naar Brussel, Parijs, Los Angeles en na één nachtje slapen verder naar Papeete. Maandag is het namelijk al terug school voor Sara.
De "vakantie" is weer veel te snel voorbij gegaan, nauwelijks de kans gehad om er eens even van te "profiteren", of even rustig op adem te komen.
Sara heeft het wel erg naar haar zin gehad deze keer:
- enkele dagen nog naar de school hier in Kumtich (zie post)
- gaan slapen en spelen met de grootouders, peter en meter
- spelen met vriendjes en vriendinnetjes (Femke, Anje & Sofie,...)
- lekker tafelen en hopen cadeautjes voor/met Sinterklaas, Kerstmis en Nieuwjaar
- allerhande aktiviteiten (zwemmen met de klas, ijsschaatsen in Haasrode, Samsom & Gert Kerstshow in Antwerpen, Technopolis in Mechelen, dagje naar de sneeuw in Nieuwpoort, naar de film Happy Feet kijken in de bioscoop,... )
We zijn nog maar net goed en wel aangekomen in België of Sara was al naar haar vroegere school (Vrije Basisschool) in Kumtich.
Goed ingepakt voor de kou, hebben ze zich toch goed geamuseerd. Gisteren o.a. gaan zwemmen met de klas en vandaag, laatste schooldag, was het "kerstfeest"...
Met dank aan juf An en directrice Hilde om haar weer enkele dagen te laten genieten. Van de aandacht, van haar vroegere school, haar vrien(innet)(d)jes
Het eerste trimester zit er op, vanaf vandaag begint de 3 weken durende schoolvakantie (tot 8 januari 2007).
Op het gezamelijke (individueel mogelijk op afspraak) oudercontact wist de juf (Véronique) te vertellen dat er sinds dit jaar op het rapport van de kinderen geen punten meer meer komen, alleen nog algemene beoordelingen (A (Acquis), ECA (En Cours d'Acquisition) of NA (Non Acquis)).
't Is dus moeilijk om Sara te situeren binnen de rest van de klas, maar als we de juffrouw en haar tussentijds rapport mogen geloven gaat alles goed, doet ze haar best maar moet ze volhouden ("Travail satisfaisant dans l'ensemble. Il faut continuer.")
Eigenlijk is het ongelooflijk wat die kinderen op amper 4 maanden presteren: van niks naar lezen, schrijven en rekenen! En voor Sara dan ook nog eens in 't Frans...
Ze heeft zelfs (in de klas) een brief gestuurd naar de kerstman:
Cher papa Noël,
Je m'appelle Sara, je suis dans la classe de CP3.
Je travaille bien et je suis sage en classe.
S'il te plaît papa Noël, je voudrais un petit oiseau et un papillon.Merci papa Noël.
Au revoir,Sara
Van 't weekend kwam de Kerstman langs... Tenminste voor de "uitgenodigde" kinderen en hun ouders.
Zaterdag werd het (jaarlijks) kinderfeestje georganiseerd door de ondernemingsraad (CE - comité d'entreprise) van Air Tahiti Nui en zondag was het de beurt aan de ondernemingsraad van Air France, waarop we uitgenodigd waren door een buurvrouw (Jacky), die stewardess is bij Air France.
Naar het eerste zijn we niet geweest (wegens té warm die dag, en slecht georganiseerd (hoorden we achteraf zeggen)). Het kerstfeestje van zondag (in hotel de Beachcomber) daarentegen bleek een schot in de Roos (!) te zijn geweest voor de kinderen, die hun kostelijk geamuseerd hebben.
Het eten was goed verzorgd, er was voor heel wat animatie gezorgd en alle kinderen kregen een pakje van de kerstman, die voor de gelegenheid per kajak (pirogue) langskwam! ;-)
Sara had al snel door dat het natuurlijk niet om dé echte kerstman ging, maar om één van zijn hulpjes ;-)