Kristel

Vandaag (net op mijn verjaardag dan nog) kregen we een filmploeg van Vlaanderen Vakantieland (één) over vloer.

Eerst thuis, en daarna met het lokale openbaar vervoer (de 'truck')...


 

(Op de foto (rechts): camerman Nico Surings, reporter Vincent Verelst en geluidsvrouw Annelore Samyn)

UPDATE: Uitreksel eerste uitzending hieronder:

Deze ochtend was het ook weer vroeg opstaan want om 7u30 vertrokken we met de overzetboot (Aremiti 5) naar Moorea.

Vandaar was het rechtstreeks richting het Lagoonarium, een klein eilandje (motu) voor de kust van Moorea, waar je kan zwemmen en snorkelen tussen de vissen!

Er was zelfs een (kleine) reuzenmanta (raie) om te strelen.

Tour van Moorea, met zicht op Sheraton Hotel.

's Avonds aperitief in 't hotel.

En de dag erna nog even genieten van 't zwembad alvorens terug te keren naar Tahiti met de overzetboot.

Op terugweg naar Tahiti hadden we enkele dagen "rust" voorzien in Los Angeles... en een daguitstap naar Legoland California in San Diego!

En dat ze zich geamuseerd hebben... ;-)

Net zoals Sara bijna 5 jaar geleden (zie foto hieronder!) was het voor Roos de eerste keer in Legoland.

Wat ze toch allemaal met Lego kunnen maken...

Met z'n allen (2 auto's!) ditmaal naar de Efteling (nabij Kaatsheuvel, Nederland)

Heel wat Franse militairen blijven gedurende 2 jaar in Tahiti en keren daarna terug. Kristine & Manu Breuval zijn vorig jaar vertrokken, Sylvie & Arnaud Menage twee jaar geleden al. Toevallig wonen beide families nu in Bretagne op enkele kilometers van elkaar...

Dé ideale gelegenheid vonden wij om hen eens een bezoekje te brengen! Al was het maar voor even, want op 3 dagen tijd moesten we beide families bezoeken en op-en-af reizen.

Kristine was pas bevallen van Délia (26/06/08) en met hen zijn we een typisch Bretoens gerecht gaan eten nl. gezoute pannekoeken (la galette).

Arnaud en Sylvie verrasten Kristel met een verjaardagstaart en een wandeling aan de Bretoense kust.

Het was geweldig om iedereen na lange tijd nog eens terug te zien! Het leek alsof het gisteren was...
Hopelijk tot binnenkort!?

Kristel wist wel dat er "iets" gepland stond maar was helemaal verrast dat het vandaag was!

Via een speciaal aangemaakt email-adres ([email protected]) was iedereen opgetrommeld voor dit feest.
Alphonse (onze vroegere buur uit Kumtich) had ons zogezegd uitgenodigd om taart te komen eten voor hun huwelijksverjaardag. De "val" was gezet en Kristel is er helemaal ingetrapt... ;-)

Alle kinderen hebben zich kostelijk geamuseerd (ondanks de regenbui in de namiddag) en ook wij vonden het geweldig om ineens iedereen eens terug te zien!

Er was alleen wat eten te veel...

Zoals beloofd enkele foto's van de uitstap naar de L.A. Zoo een dikke week geleden (alweer)...

(v.l.n.r. Didier, Sophie, Kristel, Sandrine, Jan, Stephan, Charlotte en George)

Al jaren spreken we ervan om eens naar het Paaseiland te gaan... ditmaal is het ons gelukt!

Het Paaseiland (Isla de Pascua in 't Spaans) werd op Paaszondag (vandaar de naam) 1722 'ontdekt' door de Nederlandse ontdekkingsreiziger Jacob Roggeveen. De lokale bevolking verkiest echter de Polynesische benaming Rapa Nui (Nui voor 'groot') en spreekt ook de Rapa Nui taal die heel erg gelijkt op het Tahitiaans, een andere Polynesische taal.
Er wonen amper 4000 mensen op het eiland dat amper 160km2 groot is.

De mysterieuze beelden (Moai), waarvan er amper 50 jaar geleden maar enkele werden gerestaureerd, blijven natuurlijk dé aantrekkingspool van dit meest afgelegen eiland. De beelden zouden belangrijke leiders uitbeelden wiens geest (spirit, mana) moet waken over de rest van de 'gemeenschap'. De beelden kijken dan ook uit over het dorp waardoor ze meestal weg van de zee kijken.

De Noorse antropoloog Thor Heyerdah leidde in 1955 de eerste (echte) archeologische expeditie op het Paaseiland. Dankzij hem raakte het Paaseiland pas echt bekend.
In 1995 werd het Paaseiland erkend door UNESCO (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization) als werelderfgoed.

ZONDAG

Het Paaseiland bereik je (in ons geval) eenvoudig vanuit Tahiti na amper 5u vliegen met een B767 van LAN Chile (2 keer per week). Het ligt 4000km ten oosten van ons, en net tussen Tahiti en Santiago, de Chileense hoofdstad.

MAANDAG

Dankzij een tijdsverschil van 4u kom je rond 10u 's morgens toe op de luchthaven Mataveri (IPC). De landingsbaan (3,3km) werd mede door de NASA aangelegd en kan gebruikt worden door de Space Shuttle in geval van noodlanding.

We hadden geen hotel geboekt (omdat het telefoonnummer vermeld op de website niet juist bleek), maar hadden wel al een idee waar we moesten zijn. Er bleek nog plaats in Taha Tai.

Na een middagmaal en een bezoekje aan de dienst toerisme, besloten we wat te gaan "hiken" (wandelen volgens Magda).

Vetrek aan Ahu Akivi (7 beelden, gerestaureerd in 1960)...

...over Ahu Tepeu ('ahu' betekent 'platform', waar de beelden op komen) naar Ahu Tahai (gerestaureerd in 1974 door Dr. William Mulloy)...

...en zo terug naar de 'hoofdstad' (Hanga Roa) en vissershaven.

's Avonds romantisch gegeten in restaurant Te Moana met een glaasje Pisco Sour, de lokale aperitief/cocktail.

DINSDAG

Vandaag hadden we een begeleide rondleiding voorzien en Tomy (Toki Tour) was onze privé-gids.
In de voormiddag bezochten we Rano Raraku, één van de vele uitgedoofde vulkanen in het centrum van het eiland, waar de meeste beelden uit de rotsen werden gehauwen, afgewerkt en daarna vervoerd (nog zo een mysterie) naar de verschillende platformen.

Vervolgens ging de uitstap verder langs Tongariki (15 beelden, gerestaureerd in 1990),...

... Akahanga en Anakena (Ahu en enige zandstrand van het eiland).

Deze site nog meegeven om u een idee te geven van de grootte van de Moai-beelden.

Voor de (rode) hoeden (pukao) op sommige beelden heeft men 2 verklaringen: een hoed/hoofddeksel of voorstelling van opgebonden/opgestoken lang haar.

's Avonds genoten we nog snel van de zonsondergang achter de Moai van Tahai.

WOENSDAG

In de voormiddag met Tomy nog Ahu Vinapu, de vulkaancrater Rano Kau en Orongo bezocht.
Na het ineenstorten van het eco-systeem (wegens overbevolking, ontbossing, stammentwisten, edm.) eindigde de Moai-periode en probeerden de eilandbewoners zich opnieuw (politiek) te herorganiseren (16-17de eeuw) rond de cultus van de Bird-man. Het ritueel bestond erin dat elk jaar opnieuw één afgevaardigde van de verschillende stammen deelnamen aan een 'wedstrijd' om het eerste ei van een bepaalde zeevogel te pakken te krijgen. De winnaar werd dan één jaar lang hoofd van het Paaseiland.
Na de aankomst van de missionarissen (1860) kwam er een abrupt einde aan deze Bird-man periode.

's Middags zijn we gaan eten in het restuarant Au Bout Du Monde van de Belgische Delphine Greindl en haar Rapa Nui-man Keva Atan (van de muziekgroep Matatoa).

Nadien snel nog wat cadeautjes kopen, postkaarten versturen en om 19u was het alweer vertrek naar de luchthaven, voor een 5u durende vlucht naar huis...

Laatste interessante link nog met heel wat interessante info en links: Easter Island Foundation

Van 't weekend even langs Monique en Jean-Claude geweest in Tikehau (een Tuamotu-eiland ten noord-oosten van Tahiti, op uurtje vliegen) en ter plaatse één nacht blijven slapen in hun "relais" (=tussen pension en hotel): Royal Tikehau.

Hieronder enkele foto's van deze uitstap met Moeke en Vake:

Deze en andere foto's kan je terugvinden op mijn Flickr-account.

Vanavond vertrekken Kristel en ik richting Paaseiland! Eindelijk... want dit staat al lang op ons verlanglijstje.