Katja Croes

Kristel is vandaag meter geworden van Emma, eerste kindje van Katja en Chris.
Een blitsbezoekje aan België waard dus.

Proficiat aan de fiere en blije ouders!

De trouw van Kristel's beste vriendin en meter van Roos konden we toch moeilijk missen nu dat we 'toch' in België waren!

Veel geluk samen Katja en Chris!

Zoals beloofd even een verslagje over onze 3-daagse uitstap van afgelopen zondag t.e.m. woensdag.

Het atol Manihi behoort tot de eilanden-groep (archipel) Tuamotu en ligt op zo'n 500km ten noord-oosten van Tahiti. De archipel van de Tuamotu's omvat 78 atols en de bekendsten zijn Rangiroa, Tikehau, Fakarava en Hao. Nog (veel) verder ten noord-oosten bevinden zich de Markiezen (o.a. Nuku Hiva en Hiva Oa waar Jacques Brel ligt begraven!)

(klik op de map voor algemeen zicht van Frans-Polynesië)

Manihi is (koraalrif) ovaal van vorm (27 x 8km) en is vooral bekend om zijn (zwarte) parel produktie. Op Manihi wonen amper 700 mensen en er is dan ook maar één hotel (Pearl Resort) en enkele pensions.

Met Katja op bezoek en de verjaardag van Roos in 't verschiet, hebben we er dan maar van geprofiteerd om eens een nieuw eiland/atol te bezoeken... Met onderstaand verslagje tot gevolg.

Landing op de kortste landingsbaan (NTGI) van Frans-Polynesië (amper enkele honderden meters) met een ATR42 van Air Tahiti.

Aan de kade van het dorpje (=enkele huisjes/hutten, een gemeentehuis, postkantoor en één winkeltje groot)

Verse ananas-sapjes drinken, zwemmen in 't zwembad en spelen aan 't strand waren zowat de dagdagelijkse bezigheden... Het leven kan hard zijn ;-)

Aan tafel...

Tijdens het (privé) verjaardagsfeestje van Roos

Op bezoek bij een parel-kwekerij.

En tot slot... het einde van de vakantie...

Zeker en vast voor Katja die de dag erna met Air France naar huis vertrok.

Het was nog even spannend donderdagochtend want alle toegangen tot Papeete waren geblokkeerd door een algemene staking, met een ongelofelijke chaos op de wegen (er is eigenlijk maar één weg rondom het eiland) tot gevolg natuurlijk. Het heeft nauw gestoken of het vliegtuig was weg zonder haar...

De voorbije dagen zaten we op het atol Manihi met de kinderen en de meter van Roos... om haar eerste verjaardag te vieren (aan het zwembad).

Een uitgebreid verslag met foto's van Manihi volgt nog wel... Nu eerst snel uitpakken, slapen,... want morgen vertrekt Katja al terug richting Parijs met Air France.

Gisteren op het programma: een daguitstap naar Moorea met Katja. Sara was naar 't school en 's avonds hadden we een afspraak met een collega, dus het moest "snel" gaan, een blitsbezoekje dus.
Om 9u vertrek met de Aremiti 5 en ter plaatse de eerste rijles (op een verlaten stuk weg) voor Roos ;-)

Even uitblazen op het vrijwel verlaten strand tussen het Sofitel hotel en de luchthaven.

En daarna al direct de eerste boodschappen (Tahitiaans kleedje voor Roos, pareo voor de dames) natuurlijk.
Vervolgens langs de ananas-plantages, de Belvédère en een aperitiefje (verse ananas-fruitsap van het Lycée Agricole d'Opunohu) aan de kant van de weg.

Na het middageten (vis-soep en vis-schotel) in restaurant Le Sud, even nog snel langs de Beachcomber om naar de dolfijnen te kijken (Moorea Dolphin Center).

En het bezoek zat er weer op, want om 15u hadden we al de boot terug richting Papeete.

Katja, Kristel's beste vriendin en meter van Roos, is gisterenochtend aangekomen in Tahiti met Air France.

De eerste dagen was het even uitblazen en de eerste bezoekjes aan Papeete (marché, place Vaiété, edm.)

Op het programma de komende dagen staan o.a. rondrit van eiland, 4x4 excursie, daguitstap naar Moorea, 3 dagen Manihi (atoll in Tuamotu),...

Het is zover!! De maanden van wachten zijn voorbij. Vandaag kreeg Sara er een zusje bij!
Kristel is deze ochtend (10/10/2005) om 4u30 in kliniek Paofai in Papeete bevallen van een dochter: ROOS.
Tweede voornaam: MAEVA (en dit betekent "welkom" in het Tahitiaans!)



Gewicht: 3,020kg. Lengte: 48cm
Meter: Katja Croes. Peter: Walter Kestens.
Mini-geboortewebsite: www.ottenbourg.com/roos/

Hoe is het verlopen (wil iedereen weten)?!
Wel, zo'n 9 maanden geleden op een grijze namiddag in Tahiti toen Sara op school zat en ik eens thuis was,... ;-)

Zondagochtend (3 dagen na laatste bezoek gynaecoloog en 6 dagen voor de voorziene datum) verloor Kristel wat vocht, maar dit leek ons helemaal niet erg...
In de latere namiddag begonnen echter de eerste weeën, en naar middernacht toe verhoogde de frequentie ervan alsook de pijnscheuten. Tijd om aktie te ondernemen dus.
De onderburen waren zo vriendelijk om op Sara te babysitten, en wij dus richting kliniek.
Na installatie (in verloskamer) en de nodige vooronderzoeken, werd de anesthesist-van-wacht opgetrommeld en rond 01u30 werd er een epidurale verdoving toegediend. Hierdoor kon Kristel gelukkig wat meer rusten, want rond 4u00 's morgens bleek ze "prêt" te zijn (volgens de vroedvrouw)!

De gynaecoloog-van-wacht (van hetzelfde kabinet als onze huisgynecoloog), Nedim Al-Wardi ("al-wie-da-nie-springt" noemden wij hem ;-) werd erbij gehaald, en na een paar keer 'pousser' was het zover!! Het resultaat kan je hieronder bewonderen (meer foto's later natuurlijk)!



Na het verplichte wassen, wegen en meten, werd Roos in een couveuse gezet en onder controle geplaatst. Want, gezien het water zondagochtend al gebroken was en wij tot 's nachts gewacht hadden, was er mogelijks risico op infecties.
Na onderzoek (dat tot 's middags geduurd heeft) bleek er helemaal geen gevaar en kon Roos eindelijk met mama op de kamer. Oef, alles OK!



Sara is 's morgens even komen kijken naar haar zusjes en was natuurlijk dolblij, alhoewel ze een beetje ontgoocheld was natuurlijk dat ze er niet onmiddellijk mee mocht "spelen" ;-)
Daarna is ze gaan spelen bij vriendinnekes, en ben ik ze 's avonds gaan halen.