Jan

Donderdag en vrijdag was ik even in Tienen, en dus terrasje doen met de 4Musketiers in Den Aflaat op de Veemarkt.

Elke lijnpiloot is verplicht om 2 keer per jaar een "simulator"-examen te ondergaan om zo hun vergunning te verlengen voor 6 maanden!

Tijdens sessies van 4u worden allerhande (technische) problemen nagebootst, zoals motoren die uitvallen op de meest critische momenten, electrische problemen, edm.
Best wel 'reëel' en altijd interessant om het vliegtuig (en jezelf) in 'extreme' omstandigheden beter te leren kennen.

Een "full-flight" A340 vluchtnabootser aankopen kost ongeveer zoveel als het vliegtuig zelf! Een zeer dure aangelegenheid dus, vandaar dat we bij Air Tahiti Nui simultor-tijd 'huren' bij anderen.

Sinds enkele maanden doen we dan ook onze simulator-training in Miami, in het Airbus Miami Training Centrum. Vroeger deden we dit in het Airbus Beijing Training Centrum en zelfs bij Air Canada, op hun simulator in Vancouver.

In Miami staan 4 A320 simulators...

... en één A330/A340-simulator!

(v.l.n.r. instructeur/examinator Stephane Turquem, mezelf en copiloot Jean-Louis Lemoigne)

(v.l.n.r. Didier, Sophie, Kristel, Sandrine, Jan, Stephan, Charlotte en George)

Al jaren spreken we ervan om eens naar het Paaseiland te gaan... ditmaal is het ons gelukt!

Het Paaseiland (Isla de Pascua in 't Spaans) werd op Paaszondag (vandaar de naam) 1722 'ontdekt' door de Nederlandse ontdekkingsreiziger Jacob Roggeveen. De lokale bevolking verkiest echter de Polynesische benaming Rapa Nui (Nui voor 'groot') en spreekt ook de Rapa Nui taal die heel erg gelijkt op het Tahitiaans, een andere Polynesische taal.
Er wonen amper 4000 mensen op het eiland dat amper 160km2 groot is.

De mysterieuze beelden (Moai), waarvan er amper 50 jaar geleden maar enkele werden gerestaureerd, blijven natuurlijk dé aantrekkingspool van dit meest afgelegen eiland. De beelden zouden belangrijke leiders uitbeelden wiens geest (spirit, mana) moet waken over de rest van de 'gemeenschap'. De beelden kijken dan ook uit over het dorp waardoor ze meestal weg van de zee kijken.

De Noorse antropoloog Thor Heyerdah leidde in 1955 de eerste (echte) archeologische expeditie op het Paaseiland. Dankzij hem raakte het Paaseiland pas echt bekend.
In 1995 werd het Paaseiland erkend door UNESCO (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization) als werelderfgoed.

ZONDAG

Het Paaseiland bereik je (in ons geval) eenvoudig vanuit Tahiti na amper 5u vliegen met een B767 van LAN Chile (2 keer per week). Het ligt 4000km ten oosten van ons, en net tussen Tahiti en Santiago, de Chileense hoofdstad.

MAANDAG

Dankzij een tijdsverschil van 4u kom je rond 10u 's morgens toe op de luchthaven Mataveri (IPC). De landingsbaan (3,3km) werd mede door de NASA aangelegd en kan gebruikt worden door de Space Shuttle in geval van noodlanding.

We hadden geen hotel geboekt (omdat het telefoonnummer vermeld op de website niet juist bleek), maar hadden wel al een idee waar we moesten zijn. Er bleek nog plaats in Taha Tai.

Na een middagmaal en een bezoekje aan de dienst toerisme, besloten we wat te gaan "hiken" (wandelen volgens Magda).

Vetrek aan Ahu Akivi (7 beelden, gerestaureerd in 1960)...

...over Ahu Tepeu ('ahu' betekent 'platform', waar de beelden op komen) naar Ahu Tahai (gerestaureerd in 1974 door Dr. William Mulloy)...

...en zo terug naar de 'hoofdstad' (Hanga Roa) en vissershaven.

's Avonds romantisch gegeten in restaurant Te Moana met een glaasje Pisco Sour, de lokale aperitief/cocktail.

DINSDAG

Vandaag hadden we een begeleide rondleiding voorzien en Tomy (Toki Tour) was onze privé-gids.
In de voormiddag bezochten we Rano Raraku, één van de vele uitgedoofde vulkanen in het centrum van het eiland, waar de meeste beelden uit de rotsen werden gehauwen, afgewerkt en daarna vervoerd (nog zo een mysterie) naar de verschillende platformen.

Vervolgens ging de uitstap verder langs Tongariki (15 beelden, gerestaureerd in 1990),...

... Akahanga en Anakena (Ahu en enige zandstrand van het eiland).

Deze site nog meegeven om u een idee te geven van de grootte van de Moai-beelden.

Voor de (rode) hoeden (pukao) op sommige beelden heeft men 2 verklaringen: een hoed/hoofddeksel of voorstelling van opgebonden/opgestoken lang haar.

's Avonds genoten we nog snel van de zonsondergang achter de Moai van Tahai.

WOENSDAG

In de voormiddag met Tomy nog Ahu Vinapu, de vulkaancrater Rano Kau en Orongo bezocht.
Na het ineenstorten van het eco-systeem (wegens overbevolking, ontbossing, stammentwisten, edm.) eindigde de Moai-periode en probeerden de eilandbewoners zich opnieuw (politiek) te herorganiseren (16-17de eeuw) rond de cultus van de Bird-man. Het ritueel bestond erin dat elk jaar opnieuw één afgevaardigde van de verschillende stammen deelnamen aan een 'wedstrijd' om het eerste ei van een bepaalde zeevogel te pakken te krijgen. De winnaar werd dan één jaar lang hoofd van het Paaseiland.
Na de aankomst van de missionarissen (1860) kwam er een abrupt einde aan deze Bird-man periode.

's Middags zijn we gaan eten in het restuarant Au Bout Du Monde van de Belgische Delphine Greindl en haar Rapa Nui-man Keva Atan (van de muziekgroep Matatoa).

Nadien snel nog wat cadeautjes kopen, postkaarten versturen en om 19u was het alweer vertrek naar de luchthaven, voor een 5u durende vlucht naar huis...

Laatste interessante link nog met heel wat interessante info en links: Easter Island Foundation

Van 't weekend even langs Monique en Jean-Claude geweest in Tikehau (een Tuamotu-eiland ten noord-oosten van Tahiti, op uurtje vliegen) en ter plaatse één nacht blijven slapen in hun "relais" (=tussen pension en hotel): Royal Tikehau.

Hieronder enkele foto's van deze uitstap met Moeke en Vake:

Deze en andere foto's kan je terugvinden op mijn Flickr-account.

Vanavond vertrekken Kristel en ik richting Paaseiland! Eindelijk... want dit staat al lang op ons verlanglijstje.

Om al wat in de smaak te komen, op weg naar Tahiti, even een tussenstop gemaakt in het Hinano Café aan Venice Beach in Los Angeles.

Hinano is het lokale Tahitiaanse pils-bier en blijkbaar heeft de eigenaar van deze bar destijds toelating gekregen van de browerij om het bier te schenken en deze naam te mogen gebruiken. ;-)

Vandaag weer een lange dag: Los Angeles -> New York -> Los Angeles.

Opstijgen op runway 25R in KLAX via de LOOP 4 vertrekroute (SID)

Bocht naar links, via San Pedro (vlak over ons hotel, zie hieronder) richting Las Vegas.

Vluchttijd van 4u30 met amper 14 passagiers (!)... Geen volk aan boord, maar wel in de lucht...

Tijdens de nadering vliegen we via KLGA en Manhattan, ten zuiden van KJFK...

... voor een ILS-approach op de landingsbaan RWY 31R.

De zon gaat al onder, maar wij moeten nog eerst terugvliegen. Vluchttijd van 5u30 met 60 passagiers... 't Is duidelijk 'laagseizoen'... Of is er meer aan de hand?!

Wat doe je als enkele bemanningsleden zelf voorstellen om op 14 februari op je kinderen te letten in Los Angeles....?!

Juist... Kristel organiseerde daarop een (verrassings)tête-à-tête in een Italiaans restaurant.

Gisteren aangekomen in Los Angeles. Het is een week schoolvakantie in Tahiti dus profiteren we ervan om iedereen mee op vlucht te nemen voor enkele uitstappen.

Vandaag zouden we een dagje gaan skiën in Snow Summit Big Bear, het familie-vriendelijke ski-oord vlakbij Los Angeles.
Deze ochtend dus om 5u opgestaan en om 6u waren we al het hotel (Double Tree San Pedro) uit. Na een ontbijtje onderweg, waren we om 9u ter plaatse. Leuke omgeving, lekker weertje (10-15°C), voldoende sneeuw, weinig volk op de pistes, organisatie op z'n Amerikaans, parking kortbij,...

Sara kon vrijwel onmiddellijk in de ski-school (Little Bear School) beginnen (van 10u tot 12u). Al snel bleek haar groep goed te vorderen waardoor ze op de liften konden (lift 4) en alleen van de beginnerspiste konden afdalen!

Roos vond het ook allemaal geweldig, en wilde niets anders dan haar zus achterna... We hebben haar dan maar een uurtje 'privé-les' gegeven, maar dat is niet zo goed meegevallen.

Na de middag hebben we dan even alleen kunnen 'skiën' met Roos, en nadien met Sara (als Roos haar middagdutje doen was met mama in de auto).

Rond 15u begon Sara wat koud te krijgen en was het tijd om in te pakken en terug te vertrekken. Tegen 19u waren we terug in 't hotel, en daarna snel in bed ;-)

Al bij al dus een hele leuke, maar vermoeiende, (dag)uitstap! Voor herhaling vatbaar.
Alleen spijtig dat er geen kinderopvang was zodat Kristel en ik ook even samen de latten opkonden...

Gezien de grote gemeenschap van Chinezen in Tahiti, wordt het Chinese Nieuwjaar hier dan ook elk jaar opnieuw (2005-2006-2007) uitgebreid gevierd.
Er zijn heel wat (religieuze) feestelijkheden met dans en op school dragen de kinderen die dag allemaal een Chinese outfit!

Dit jaar staat het Chinese jaar in het teken van de 'Rat'.
De rat is het eerste dier in de twaalfjaarlijkse cyclus van de Chinese dierenriem volgens de Chinese kalender.
Het Jaar van de Rat is volgens de Chinese astrologie een geluksjaar, vooral omdat dit jaar met het uitzonderlijk fortuinlijke nummer 8 van 2008 samenvalt.

Volgens Chinese folklore zijn mensen die onder dit sterrenbeeld zijn geboren (ook 1972!): charmant, economisch, efficiënt, diplomatiek, ondernemend, ambitieus, flexibel, welbespraakt maar ook huichelachtig, laf, opportunistisch, verkwistend en op eigen materieel gewin uit.
Ratten zijn in bepaalde landen een symbool van geluk en voorspoed doordat ze zich aan veel omstandigheden kunnen aanpassen. Ratten zijn slim, vooral waar het hun eigen overleving betreft.
Uitgekookte types met leiderscapaciteiten, die weten hoe ze ergens munt uit kunnen slaan.