Verslag Cycloon OLI

Donderdag 28 januari werd er een eerst tropische storm (=maximale windsnelheden van 34 tot 63 knopen) aangekondigd voor Frans-Polynesië. Later op de dag krijgt het fenomeen, dat zich misschien tot een cycloon (met windsnelheden van meer dan 63 knopen) zou kunnen vormen, de naam "Nisha". Nisha wordt gelukkig geen cycloon en verzwakt. Maar de toon is gezet... en de bevolking wordt eraan herinnert dat het cyclonale seizoen gestart is.

Enkele dagen later hebben we een 2de keer prijs. Een volgende tropische storm genaamd "OLI" is op komst, maar veel krachtiger dan Nisha. We volgen zeer goed het nieuws, de radio en de meteo op het internet.
Op dinsdag wordt er oranje waarschuwing afgekondigd voor de Archipel de la Société (Bora Bora o.a.), heel wat vakantiegangers zitten vast. De tropische storm Oli situeert zich op dat ogenblik 1300km ten noord-westen van Tahiti en verplaatst zich richting oost/zuid-oost aan 20km/u.
Toch maar snel de nodige voorraden (water, voedsel) gaan halen.

Woensdagmorgen is Oli dan officieel een cycloon (orkaan, cycloon, tyfoon of taifoen) geworden. Het regent, stormt er lekker op los. Kristel, alleen thuis met de kinderen, beslist om ze thuis te houden en niet naar school te sturen.
Ondertussen wordt de rode waarschuwing afgekondigd. Rond twee uur in de namiddag wordt er zelfs via de radio aangekondigd dat het verboden is om rond te rijden (zo blijven de wegen open voor de hulpdiensten). Rukwinden tot 200km/u worden er verwacht. De wind fluit langs het huis en het regent zodanig dat we de overkant zelfs niet meer zien. De lokale bevolking verstevigt in extremis nog daken en huizen met koorden en betonblokken.

Tijdens de avond krijgen we te horen dat Bora Bora toch wel goed geraakt is door de cycloon en heel wat materiële schade heeft geleden. Vooral dan door de golfslag en de deining op de lagon ('la houle') met golven tot 6m hoog aan het koraalrif.
Kristel heeft intussen de badkamer (veiligste plaats in huis volgens Jan) omgetoverd tot een "mini-campingplaats" om te overnachten. De ramen zijn afgeplakt. Afwachten is het enige dat we nog kunnen doen en hopen dat we niet te lang zonder elektriciteit gaan zitten...

De wind blijft scherp en sterk en het regent af en toe heel hard. De nacht is lang...

Maar... we zijn erdoor geraakt!! Gelukkig hebben de kinderen relatief goed geslapen ondanks het weer. De wind blijft weliswaar sterk en er wordt aangeraden om binnen te blijven. Rond de middag wordt de alarmfase opgeheven en dan wordt het duidelijk dat er toch wel heel wat materiële schade is. Vooral huizen aan het water, de jachthavens en de zeehaven van Papeete hebben het zwaar te verduren gekregen.

Ondertussen blijft het huilen en regenen. De scholen gaan pas maandag weer open. We volgen met aandacht de cycloon die nu richting Les Australes gaat. Het oog van de cycloon (waar de luchtdruk amper 925hPa bedraagt) riskeert vlak over enkele eilanden (o.a. Tubuai) te gaan...

Pas vrijdag begint de lucht hier stilaan op te klaren... Oef, eindelijk! We zijn er zonder kleerscheuren doorgeraakt. Zelf in de Belgische pers (1, 2, 3) wordt er iets over vermeld.

Comments

Ingediend door Sally op 13/02/2010

Getver wat een verschil met je vorige posting. Wat akelig om dit mee te maken. "Gelukkig' dat de schade alleen 'maar' materieel is.Lijkt me beangstigend om het me te moeten maken. Succes met de rest v/h seizoen.

Ingediend door Bianca op 25/02/2010

We kennen het gevoel van opluchting als de storm voorbij, de ergste die we hier meegemaakt hebben was Ike en gelukkig alleen wat materiele schade. Maar eng is het wel zoveel natuurgeweld.

Reactie toevoegen

Deze vraag is om te controleren dat u een mens bent, om geautomatiseerde invoer (spam) te voorkomen.