België

Vermits we wat minder vliegen bij ATN tijdens het winterseizoen en omdat het super-druk is op Prosite in België, heb ik ervan geprofiteerd om de voorbije week in Tienen wat bij te werken en heel wat vergaderingen te beleggen met klanten, prospects en vrienden.

(Donny en Jan in volle actie)

Normal gezien doet een brief er een tweetal weken over tussen België en Tahiti. Kan soms eens uitlopen tot 4, maximaal 6 weken.

Vandaag (net op mijn verjaardag dan nog) kregen we een filmploeg van Vlaanderen Vakantieland (één) over vloer.

Eerst thuis, en daarna met het lokale openbaar vervoer (de 'truck')...


 

(Op de foto (rechts): camerman Nico Surings, reporter Vincent Verelst en geluidsvrouw Annelore Samyn)

UPDATE: Uitreksel eerste uitzending hieronder:

Met z'n allen (2 auto's!) ditmaal naar de Efteling (nabij Kaatsheuvel, Nederland)

Volgend feest in de rij, dat van Rita & Pierre/Mama & Papa/Oma & Opa die dit jaar ook 60 worden!

Plaats van het gebeuren: Het Posthof in Vissenaken.

Eerst enkele familiekiekjes:

Met broers en zusters:

Daarna de receptie:

En tenslotte het feest (met de nodige animatie)....

... en het dessert-buffet.

Amper toegekomen in België en het startschot voor de feesten werd gegeven door Magda/Mama/Moeke die haar 60ste verjaardag vierde, net zoals Jacques 3 jaar geleden.

Plaats van het gebeuren: Het Vinne in Zoutleeuw.

Voor de sportievelingen onder ons was er nog eerst een wandeling doorheen het prachtige domein,

en vervolgens was het tijd voor aperitief en cadeau's,...

...de gebruikelijke familie-fotoshoot,...

...de speech en het feestmaal!

De kinderen konden zich intussen wat uitleven in de speeltuin...

Na de annulatie van het 2de concert van The Police in België, moest en zou het mij deze keer wel lukken op TW Classic.
Speciaal een vlucht naar Parijs aangevraagd zodat ik op 7 juni in België was. De dag erna vlogen we al terug naar Los Angeles... het zou dus een zware dag worden vandaag (King Of Pain).
Kristel (Every Little Thing She Does Is Magic) kon er deze keer helaas niet bij zijn (So Lonely), in tegenstelling tot onze uitstap naar Sydney.

Walter (Man In A Suitcase) had voor VIP-tickets (Spirits In A Material World) gezorgd waardoor ik er zeker van was om een geweldig optreden te zien (Walking On The Moon). Eindelijk!

Tegen 15u30 konden we al genieten van een zeer geslaagd optreden van één van de beste Belgische rockbands: The Scabs
Zij spelen trouwens nog 2 (bijna exclusieve) concerts deze zomer, waaronder op Suikerrock (Synchronicity)!

Na een voorgerecht en de hoofdschotel aan het wandelbuffet was het de beurt aan Iggy & The Stooges (Demolition Man). Ik ga er niet te veel woorden aan vuil maken want het was verschrikkelijk slecht (Don't Stand So Close To me).

Na het dessert was het dan zover (Bring On The Night)... het langverwachtte optreden van The Police!
Gelukkig waren we net op tijd een goeie plaats gaan kiezen vlak voor het podium, want Sting, Stewart Copeland en Andy Summers gingen een kwartier te vroeg van start (When The World Is Running Down, You Make The Best Of What's Still Around)!

Het optreden zelf kwam wat traag op gang (Tea In The Sahara), Sting had gelukkig geen stemproblemen deze keer (Canary In A Coalmine), maar met de geweldige klassiekers (Roxanne, Can't Stand Losing You en Every Breath You Take) maken ze mijn avond meer dan geslaagd!

Drie keer zijn ze moeten terugkomen (Next To You) van mij... ;-)

Merci nogmaals Walter voor de uitnodiging (Message In A Bottle), het was de moeite!

Zou ik nu nog proberen (Walking In Your Footsteps) om ze tijdens hun laatste optreden in New York te zien op 7 augustus in Madison Square Garden (The Bed's Too Big Without You)?

Dedoodoodoo Dedaadaadaa...

Het Amerikaanse cargo-toestel (N704CK), een Boeing B747-209F van Kalitta Air met 76 ton aan boord, had toelating gekregen om op te stijgen vanop landingsbaan 20 maar eindigde voorbij het einde van de runway en brak in 3.

http://www.liveleak.com/e/d3f_1211722669

En dat op een paar honderd meter van enkele huizen.

Op deze beelden zie je duidelijk hoe de bemanning, minder dan een minuut na de crash, zich uit de voeten maakt via de 'glijbaan' (slides).

http://www.deredactie.be/html/flash/vrtnieuws3/videoPlayer.swf

Naar de oorzaak van deze crash wordt het voorlopig gissen. Voor de 'leken' onder ons, hieronder een kleine overzicht van hoe de geschikte runway wordt gekozen en wat de opties zijn van de piloten in geval van problemen.

In functie van het voorziene gewicht van het toestel, de weersomstandigheden (wind, temperatuur en luchtdruk) en de landingsba(a)n(en) in gebruik, wordt er door de bemanning enkele scenario's bekeken:

• Indien het toestel te zwaar is om op te stijgen, zijn enkele mogelijke oplossingen: een andere runway kiezen (bv. langere baan, andere baan met betere windcondities), het opstijggewicht verminderen (bv. (deel) cargo niet meenemen, minder brandstof, andere vliegroute nemen) of gewoon niet vertrekken.
• Als opstijgen mogelijk is, wordt de meest 'economische' stuwkracht berekend voor de motoren met daaraan verbonden enkele opstijgsnelhden (die o.a. afhankelijk zijn van de lengte van de baan, de obstakels in de buurt na het opstijgen, de temperatuur, edm.)
• De eerste berekende snelheid (V1) is voor de piloten een heel belangrijk beslissingmoment. Vóór het toestel deze snelheid bereikt heeft, KAN men nog stoppen op de landingbaan. Voorbij deze snelheid MOET er opgestegen worden (welke de problemen ook zouden zijn) want stoppen kan niet meer...

M.a.w. in dit geval 'lijkt' het alsof de bemanning toch willen stoppen heeft (om welke reden dan ook) NA deze belangrijke V1-snelheid, en daardoor voorbij het einde van de baan geraakt is.
Ofwel was het toestel alsnog veel zwaarder dan berekend. Of er was een probleem met de remmen waardoor het niet tijdig kon stoppen, of...

Ben benieuwd wat het onderzoek zal uitwijzen.

Deze week is het "wijvenweek" in bloggend België met alle deelnemende blogs te vinden op www.wijvenblogs.be.

Iedere dag heeft een thema, het één nog meer met oestrogeen overgoten dan het ander. Allemaal vrouwelijke onderwerpen, op de meest vrouwelijke manier mogelijk.

Gisterenochtend (8u45) geland in Parijs (nauwelijks geslapen), vandaar direct de TGV op (9u40) naar Brussel-Zuid en vervolgens met de trein naar Tienen.

Onmiddellijk een douche genomen (12u15), snel broodje gegeten en de rest van de namiddag mee alles van Prosite (administratie, boeken, kasten, bureau's, dossiers,...) verhuisd naar onze nieuwe lokatie (Industriepark).

's Avonds (19u) stond er een etentje gepland met Walter en 3 solicitatiegesprekken met kandidaat webdeveloppers. 'k Lag na middernacht in bed.

Vandaag had ik afspraken met klanten om 9u, 10u en 15u Tussendoor nog even langs ouders en schoonouders, bellen naar enkele vrienden en klanten, valies maken en om 19u was het alweer vertrekken, richting Parijs.

M.a.w. 30 vermoeiende, maar zeer productieve, uren in België!