ATN

Vlucht zonder passagiers

Vandaag stond er op mijn programma een zogenaamde "ferry"-vlucht (TN820) van Los Angeles (LAX) naar Tahiti (PPT). Er waren geen passagiers voorzien, en dus ook geen stewards of stewardessen, enkel 8,5ton cargo (asperges!).

Het toestel kwam al compleet leeg toe van Bordeaux (voor technisch onderhoud) en Jean-Yves en ik namen over tot in Tahiti.



M.a.w. gedurende 8u30 met z'n tweeën in een vliegtuig (A340) waar normaal gezien meer dan 300 personen in rondwandelen en werken!

Business Class

Economy Class

Best wel "spooky"... zoals ook blijkt uit onderstaand filmpje.

Copilote Sandrine Turquem in de politiek

Sandrine TurquemVoor de komende gemeenteraadsverkiezingen (eerste ronde 9 maart) lanceert copilote Sandrine Turquem zich in de politiek op de lijst van Ronald Tumahai "Te hotu Rau no Punaauia" (Vivre ensemble à Punaauia).

Sandrine is een "fenomeen" in Tahiti: Afkomstig van de Markiezen, opgevoed door haar grootouders, stewardes bij Air Tahiti, getrouwd met een piloot, moeder van 2 kinderen en tussen de 2 bevallingen door heeft ze zelf haar studies tot pilote afgemaakt.
Zij is trouwens de eerste (en voorlopig enige) vrouwelijke piloot van Tahitiaanse afkomst op Airbus A340 bij Air Tahiti Nui!

Sandrine Turquem in de politiek

Deze middag was het voorstelling van de ploeg (Sandrine staat op de 2de plaats), maar als Belg zijnde mogen wij natuurlijk niet stemmen... dan maar een steunbetuiging op deze manier! Succes.

LAX-JFK-LAX

Vandaag weer een lange dag: Los Angeles -> New York -> Los Angeles.

Opstijgen op runway 25R in KLAX via de LOOP 4 vertrekroute (SID)

Bocht naar links, via San Pedro (vlak over ons hotel, zie hieronder) richting Las Vegas.

Vluchttijd van 4u30 met amper 14 passagiers (!)... Geen volk aan boord, maar wel in de lucht...

Tijdens de nadering vliegen we via KLGA en Manhattan, ten zuiden van KJFK...

... voor een ILS-approach op de landingsbaan RWY 31R.

De zon gaat al onder, maar wij moeten nog eerst terugvliegen. Vluchttijd van 5u30 met 60 passagiers... 't Is duidelijk 'laagseizoen'... Of is er meer aan de hand?!

Concertverslag The Police (Sydney)

Na lang twijfelen hebben we uiteindelijk toch beslist om zonder de kinderen naar Syndey te gaan (voor het langverwachtte concert van The Police).

Roos kon 3 nachten bij haar tati (onthaalmoeder van de creche) slapen en overdag naar de creche zelf. Sara kon bij een vriendinnetje blijven slapen, terwijl ze overdag naar 't school werd gebracht.
Ook voor hen was het de eerste keer 'zo lang' alleen zonder mama (en papa) én in een vreemde omgeving.

Na een vermoeiende nachtvlucht zijn we dan 's morgens aangekomen in Sydney. Na een dut en snelle hap was het dan rond 16u al aperitieven in de kamer met de andere bemanningsleden die ook mee naar het concert gingen.

Ook Anne en Filip hadden tickets voor The Police en terwijl de anderen al naar het voorprogramma (Fergie) waren, zijn wij eerst nog iets (Japans) gaan eten.

Waarna we richting het ANZ-stadium (Olympisch dorp van de spelen in 2000) trokken. Eindelijk The Police (na annulatie in België)

Het stadium was voor ongeveer de helft gevuld (40.000 tickets) maar achteraan waren nog heel wat staanplaatsen vrij.
Onze zitplaatsen waren redelijk centraal gelegen voor het podium maar wat ver en hoog

Het concert zelf dan...

  • Om stipt 21u gingen de lichten uit en startte het concert met Message In A Bottle. De muziek stond slecht (weinig drum en bas) waar wij zaten en er was ook geen groot videoscherm! Ik vreesde al voor het ergste...
  • Gelukkig werd dit bij het 2de nummer (Synchronicity) onmiddellijk recht gezet en konden we de show wat beter volgen via 5 schermen.
  • Het geluid verbeterde naar het einde van het concert toe, maar haalde (helaas) nooit het gewenste niveau.
  • Wat volgde was een opeenstapeling van alle bekende nummers, met als (persoonlijke) uitschieters de combinaties van Every Little Thing She Does Is Magic en Wrapped around your Finger en Can't Stand Losing You en Roxanne.
  • De eerste bisnummers waren King of Pain, So lonely en Every Breath You Take. Daarna volgde nog een speed-versie van Next To You.

Al bij al waren we heel blij dat we ze (eindelijk) gezien hebben op deze Reunion Tour, alleen spijtig van het mindere geluid. Hopelijk wordt dit beter op 7 juni tijdens TW Classic 2008!

Nadien was er natuurlijk nog even tijd voor een terrasje op Darling Harbour!

Eerste vlucht van 't jaar: Narita

Nog steeds wat technische mankementjes (o.a. ILS 1 FAULT, ENGINE 4 EGT LIMIT) met een vliegtuig (F-OJGF) dat nog maar pas terug is van een complete revisie, maar dat heeft ons er niet van weerhouden om tot in Tokyo te geraken na een 12u durende vlucht.

Spijtig genoeg waren de Flyers Lounge en restaurant Hero's Grill House pas de 3de en laatste dag terug open (na oudejaarsvakantie)... Dus zijn we de eerste 2 avonden naar de Jet Lag Club geweest, bij Vincent.

Flyers Lounge

Hero's Grill House