A340

Samen vliegen in Tahiti

Maarten, voor het werk in Tahiti en bezig met zijn PPL vliegvergunning, wilde absoluut eens vliegen in Tahiti.
Dankzij C3P konden we een uur vliegen van Tahiti naar Moorea en terug met een Cessna C172... met Maarten aan de 'controls'.

's Avonds was het dan mijn beurt om eens links te vliegen van Tahiti naar Los Angeles met een Airbus A340
Deze keer is 't gelukt!

(vlnr Maarten, Isabel, Jan, Charlotte en Marie)

Aan boord was ook Salma Hayek (die op vakantie naar Bora Bora was geweest), maar zij wilde niet mee op de foto ;-)

Reddingsoefeningen op water voor piloten

Twee keer per jaar zijn piloten verplicht om vluchtsimulaties te doen op een simulator (in ons geval in Vancouver, bij Air Canada) en elk jaar hebben we minstens 3 dagen cursus en examens om onze kennis op peil te houden.

Zowel theoretische kennis (bv. over wat mag er wel/niet vervoerd worden in cargo, over de veiligheid op en rond de luchthaven, over de systemen van ons A340 vliegtuig, etc.), als praktische oefeningen. Wat de praktijk betreft moeten we bv. om de 3 jaar een oefening doen op water, in ons geval in de 'lagoon'. Fun verzekerd...

Reddingsoefeningen voor piloten

Charter naar Namibië

Vermits één van de Airbus A340 toestellen van Air Namibia in groot onderhoud was, werd Air Tahiti Nui (weer) opgetrommeld door ACMI24 om enkele charter-vluchten uit te voeren tussen Frankfurt (EDDF/FRA) en Windhoek (FYWH, WDH), Namibië.

Na meer dan 24u in 3 toestellen en 24u uitrusten in Frankfurt, kon onze 'missie' beginnen.

De jetlag speelde de 2 co-piloten al parten en zij verschenen niet op het voorzien pickup-uur. Overslapen, wekker niet gehoord... De vlucht voorbereidingen nadien verliep wat sneller dan voorzien, en uiteindelijk zijn we met zo'n 20 minuten vertraging vertrokken met 223 passagiers aan boord.

Airbus A340 cockpit at FRA

De vlucht zelf verliep zeer vlot en speelde zich voor een groot deel 's nachts en boven Afrika (Libië, Niger, Chad, Nigerië, Cameroen, Congo en Angola) af.

Windhoek ligt op 1700 meter (5500 feet) hoogte, en dat was voor ons 'ongewoon'.
De landing op zicht (visual approach) op RWY 26 (4,5km lang!) werd perfect uitgevoerd door de eerst officier (co-piloot), die rechts van mij zit.

Hieronder ons toestel (F-OSUN) en 'mijn' bemanning na aankomst in Windhoek.

Air Tahiti Nui in Windhoek, Namibië

Welkom in Namibië, een oud Duitse kolonie, waar nog heel wat Duitsers leven, op vakantie en op pensioen komen!

Welkom in Namibië

Twee nachten zouden we blijven in het Safari Hotel van Windhoek (hieronder foto van het zwembad).

Zwembad Safari Hotel Windhoek

Maar na enkele uren, besloten we om op excursie naar Swakopmund (3u rijden ten westen van Windhoek, aan de kust) te gaan. Niet iedereen wilde mee, maar dat kon de pret niet drukken. ;-)
De rit bracht ons langs bergen, savanne en woestijn.

Tussen Windhoek en Swakopmund

Na het inchecken in The Stiltz (een absolute aanrader trouwens!) was het tijd voor een mooie zonsondergang over de Atlantische oceaan.

The Stiltz

Sunset in Swakopmund, Namibia

Zalige bedden en dus had iedereen lang uitgeslapen.
Het zou dan ook een sportieve (maar winderige) dag worden vandaag, met om te beginnen quadbiking in de enorme duinen van de Namib-woestijn (de oudste woestijn ter wereld), ten zuiden van Swakopmund!

Quad-biking op de duinen

Gevolgd door sandboarding (lie down), ttz. van een stijle duin afglijden op een houten plankje. Great fun! ;-)

 Nadien zijn we dan o.a. langs het zoutmeer van Walvis Bay gereden...

Zout-winning in Walvis Bay, Namibië

... en zo terug naar het strand van Swakopmund om de dag af te sluiten met een Duits biertje en wat lokale muziek.

Strand van Swakopmund

De dag erna moesten we op tijd opstaan, want er volgde nog een 3 uur durende autorit naar ons hotel in Windhoek.

Bij aankomst (iets voor de middag) zijn we nog even langs een markt gereden waar de lokale bevolking hun handgemaakte kunstwerken probeert te verkopen aan toeristen. Zo ook onderstaande vrouwen, van de Himba-stam uit het noorden van Namibië.
De Himba-vrouwen wassen zich nooit, ze smeren zich in met otjize, een mengsel van geitenvet, kruiden en oker. Door de oker krijgen de vrouwen de typische rode kleur, het mengsel beschermt hen tegen de zon.

Lokale kunstmarkt Windhoek

Na een korte middagpauze en een dut van 2 uur was het alweer tijd om me klaar te maken en te vertrekken! de plicht roept na een ontspannen 2-daagse.

De bemanning had er duidelijk terug zin in.

ATN crew in Windhoek

Ditmaal in de andere richting... van Windhoek naar Frankfurt.

Foto-credits: (deels) OPL Eric Sanquer met een Nikon D700

Chartervlucht: Belfast - Nairobi (Kenia) - Edinburgh

Opnieuw een charter-vlucht op het programma voor het Engelse Minsterie van Defensie (MOD).
Ditmaal van Belfast (BFS/EGAA) naar Nairobi, Kenya (Jomo Kenyatta International Airport - NBO/HKJK), vervolgens naar Edinburgh (EDI/EGPH) en tenslotte met een leeg toestel (ferry-flight) terug naar Parijs (CDG/LFPG).

In Belfast stonden we op de ongebruikte landingsbaan RWY35 te wachten tot de Britse militairen (te voet!) afkwamen en instapten.

Na de nodige checks & checklists stegen we op van RWY 25 in Belfast (BFS/EGAA), zie hieronder.

Het was midden in de nacht als we eindelijk in het Hilton hotel van Nairobi aankwamen, na een vlucht van 8u30 (over Libië en Soedan).
En na een zeer korte nachtrust, was het verzamelen voor een safari-tocht in het Nairobi National Park!
Zie hieronder een GPS-tracking van onze safari-route.

Enkele sfeer-foto's van de safari....

Rond 15u waren we terug in het hotel... tijd om te gaan slapen want iets na middernacht was het alweer pickup voor de terugvlucht.
Hieronder foto bij het instappen van de militairen in Nairobi.

Na een 9 uur durende vlucht landden we in Edinburgh (EDI/EGPH) op RWY 24.
Zie hieronder de filmpjes van in de cockpit en op de grond!

Tientallen spotters filmden en fotografeerden onze uitzonderlijke komst in Edinburgh.

Air Tahiti Nui A340 "Moorea" in EDI

Na het uitladen, vlogen we dan "leeg" (=zonder passagiers) terug naar Parijs.
Einde van deze missie!

Hakuna matata!

Staking legt luchtverkeer lam

Al 4 dagen is er geen beweging op de luchthaven van Faa'a... Enkel de lokale vluchten van Air Tahiti kunnen opstijgen en landen. Geen internationale vluchten meer...

Door een algemene staking in Tahiti, zijn er niet genoeg brandweerlui om de veiligheid van lange afstandvliegtuigen te garanderen!
Elke luchthaven heeft een bepaald "niveau" van veiligheid en brandbestrijding (Rescue and Fire Fighting Service (RFFS) of Service de Sécurité Incendie et Sauvetage (SSIS)). Dit niveau varieert in functie van o.a. het aantal brandweerwagen, blustoestellen, de beschikbare hoeveelheid bluswater en schuim, het aantal brandweerlui en hun training, etc.
Op het ogenblik van de staking is er een niveau 2 tot 5 op PPT, terwijl er voor een Airbus A340 minstens een niveau 7 vereist is om te mogen opstijgen of landen.

Tientallen vluchten van Air Tahiti Nui, Air France, Air Calin et Air New Zealand werden al geannuleerd (zowel vanuit Tahiti als uit de andere bestemmingen (Los Angeles, Parjs, Tokyo, Auckland,..)), meer dan 3500 toeristen zitten vast in Tahiti.