Bruto Nationaal Geluk

In de Knack van vorige week (ik sta wat dat betreft meestal even achter ;-) stond er een artikel over het boek "Happiness" van de Britse econoom Richard Layard.

Layard grijpt terug naar de theorie van de 18de eeuwse Verlichtingsprofeet Jeremy Bentham, die zegt dat het onze morele plicht is om bij al ons doen en laten te streven naar "het grootste geluk voor het grootste aantal".

Enkele citaten uit het artikel nog:
- "Vanaf een bepaald welvaartsniveau heeft verdere economische groei geen impact meer op het geluksgevoel van een bevolking."
- "We moeten meer aandacht besteden aan geestelijke gezondheid."
- "We moeten naar een maatschappij waarin mensen zich veeleer afvragen wat ze tot het algemeen belang kunnen bijdragen, in plaats van zich af te vragen wat ze van het systeem krijgen."

Ook leuk in het artikel, het "gedachte-experiment"...
Stel dat u de keuze krijgt: u verdient 50.000EUR per jaar in een wereld waar alle anderen 250.000EUR per jaar verdienen, of u verdient 100.000EUR per jaar in een wereld waar anderen 250.000EUR per jaar verdienen. Wat kiest u? De meerderheid van proefpersonen koos voor de eerste wereld. We verdienen m.a.w. liever iets minder als dat betekent dat we relatief rijker worden. Een gevolg van onze neiging om erg gevoelig te zijn voor status en prestige.

Echter, als het over vrije tijd gaat, dan ligt dat helemaal anders...
Doe de test: u mag kiezen tussen een wereld waarin u 2 weken en alle anderen maar 1 weak vakantie hebben, of een wereld waarin u 4 weken en alle anderen 8 weken vakantie hebben. Hier blijkt de meerderheid te kiezen voor de tweede wereld! We hebben liefst zoveel mogelijk vrije tijd, afgezien van de vraag hoeveel de anderen hebben.

We schatten inkomen en vrije tijd helemaal anders in. Inkomen is statusgebonden, vrije tijd is dat niet. Het gevolg van dit verschil is volgens Layard dat we tot dusver nogal geneigd zijn geweest om onze vrije tijd op te offeren in de jacht op meer inkomen!
Tot dusver, want volgens hem zullen we ons bruto nationaal geluk in de toekomst steeds belangrijker gaan vinden dan bruto nationaal product.

Nog enkele andere links naar "geluk" en "behoeften"...

Abraham Maslow ontwikkelde in de jaren '60 de theorie van de toenemende behoefte, ook wel bekend als de piramide van Maslow. Deze komt er in het kort op neer dat elk mens een bepaalde behoeftenopbouw doorloopt: je voldoet eerst aan je basisbehoeften, voordat je aan luxere, minder noodzakelijke behoeften kunt voldoen.
De basisbehoeften bestaan uit fysieke behoeften (eten, drinken, kleding, onderdak), daarboven komt de behoefte aan veiligheid, vervolgens de sociale behoeften ("er bij horen"), daarna de behoefte aan zelfimago (reputatie, eigendunk), en tot slot de behoefte aan 'self-actualization' oftewel zelfverwerkelijking (doen wat je roeping is).

De World Database of Happiness van de Rotterdamse socioloog Ruut Veenhoven zitten ruim 3.000 empirische studies en 700 onderzoeksresultaten uit zowat 70 landen.
De "World Database of Happiness" is een register van wetenschappelijk onderzoek naar de subjectieve waardering van het leven. De Database bevat een verzameling van resultaten uit de vele bestaande studies en levert een basis voor synthetische studies. De Database bevat ook een bibliografie met wetenschappelijke publicaties en een lijst van aanbevolen gerelateerde literatuur. De volledige database kan via de site worden gedownload

Comments

Ingediend door Anonymous op 24/01/2006

Waar is eigenlijk het einde van de economische groei? Klopt het economische groei model wel? Want er is toch een bovengrens?

Reactie toevoegen

Deze vraag is om te controleren dat u een mens bent, om geautomatiseerde invoer (spam) te voorkomen.